-
1 gniew
m sgt (G gniewu) anger, rage- gwałtowny/nagły/ślepy gniew unbridled/sudden/blind anger a. rage- napad/wybuch gniewu a fit/an outburst of anger a. rage- w gniewie in anger- ogarnięty gniewem overhelmed by anger- budzić/rozpalać (czyjś) gniew a. gniew (w kimś) to rouse/stir up sb’s anger- czuć/okazywać gniew to feel/show anger- trząść się z gniewu to quiver with rage- kipieć gniewem to be seething (with anger)- pałać a. płonąć gniewem to be burning with anger- wpaść w gniew to get angry, to fly into a rage- wybuchnąć gniewem to explode with anger a. to lose one’s temper- wyładować swój gniew to vent one’s anger- hamować/tłumić gniew to contain/swallow one’s anger- powstrzymywać gniew to keep one’s temper- gniew na kogoś/coś anger at sb/sth, rage against sb/sth- gniew bogów the wrath of the gods* * *anger, wrathwpadać (wpaść perf) w gniew — to fly into a rage, to flare up
* * *mi1. (= złość) anger; wybuch gniewu fit of anger; tłumić w sobie gniew hold back one's anger; wpaść w gniew fall into a fit of anger; wprawić kogoś w gniew make sb furious; wybuchnąć l. unieść się gniewem explode with l. in anger.2. (= kłótnia) feud.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gniew
См. также в других словарях:
gniew — m IV, D. u, Ms. gniewwie 1. blm «gwałtowna reakcja na jakiś przykry bodziec zewnętrzny wyrażająca się podnieceniem, niezadowoleniem, oburzeniem; złość, wzburzenie, wściekłość, irytacja» Gwałtowny, ślepy, tępy, irracjonalny gniew. Burza, chmura,… … Słownik języka polskiego
doprowadzić — kogoś do ostateczności «wprawić kogoś w gniew, w stan najwyższego zdenerwowania, wyprowadzić z równowagi»: Trudno jest z tego domyślić się, co zarzucają Edziowi, ale z tonu jego reakcji wnosić można, że jest on do żywego dotknięty, doprowadzony… … Słownik frazeologiczny
doprowadzać — Doprowadzić kogoś do ostateczności «wprawić kogoś w gniew, w stan najwyższego zdenerwowania, wyprowadzić z równowagi»: Trudno jest z tego domyślić się, co zarzucają Edziowi, ale z tonu jego reakcji wnosić można, że jest on do żywego dotknięty,… … Słownik frazeologiczny
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz … Słownik języka polskiego
